Wedstrijdverslagen SVL D2 seizoen 2011/2012

Woudenberg D7 - SVL D2
5 mei 2012

SVL D2 mag uit naar Woudenberg. Het is zaterdag 5 mei en we weten natuurlijk allemaal wat dat inhoud, we vieren Bevrijdingsdag, en dat is toch wel een bijzondere dag. Nu is dit natuurlijk wel een dag dat er overal in Nederland feest wordt gevierd en juist nu mocht de D2 naar de D7 van FC Woudenberg, tja en dan met de thuiswedstrijd nog vers in ons achterhoofd, dan weten we nog dat dit een hele zware pot gaat worden, of toch niet, en dat als afsluiter van een seizoen met ups en downs. Gelukkig is de D2 een elftal dat wel tegen een stootje kan, de mentale weerbaarheid is erg groot. Of dat we nu nipt of ruim verliezen, het plezier onderling is er niet minder om, dus wat dat betreft een heel groot compliment naar de sterren van de D2, of zoals Inge de Bruin altijd zei, TOPPIE.

Maar nu maar even naar het begin van de dag, het was verzamelen in de bouwput van Langbroek, parkeerplaats kun je het niet noemen, maar dit even terzijde. Maaike zou er vandaag niet bij zijn en ook bleek dat David en Melvin zich hadden afgemeld, de alarmbellen begonnen bij Martien te rinkelen, bij mij de telefoon, was Martien, zal ik ehhhhhh, ja is goed Martien, dus waren Sjoerd Aalbertsen en Donny Ebergen wel bereid om mee te gaan. Dus gelukkig hadden we wissels, iets dat we toch echt wel nodig hadden tegen Woudenberg, daar loopt namelijk een kleine tweede Messi rond en die zouden we later wel eens in Oranje kunnen gaan zien. Voor de neutrale toeschouwer heel erg leuk, maar voor de D2 van SVL een plaaggeest en dit bleek ook in de eerste helft weer het geval te zijn, lijkt Johan Cruiff wel, hij wijst, loopt en zeurt tegen zijn eigen teamgenoten, daar moesten we maar eens een mannetje aan opofferen?? Voor we het goed en wel wisten stonden we alweer met 3-0 achter!!!!

Nu moeten jullie die op dit moment het verslag zitten te lezen niet afhaken, het leuke gaat nu pas komen. Martien, die zoals gewoonlijk het hele seizoen al de wissels regelt en er ook voor zorgt dat iedereen evenveel aan voetballen toekomt, had een R. Koeman moment??? (gaan wij ook Europa in?) Op het moment dat we dus met 3-0 achter stonden, werd er gewisseld. Mika, Sjoerd en Donny kwamen in het veld en uit één van de vele aanvallen, we stonden dan wel achter, maar deelde wel zoals elke week plaagstootjes uit, kregen we een corner op de linkse zijde, en ja, dan zie je Mika al naar de cornervlag sprinten om deze met zijn sterker linkerbeen in te laten draaien, en tot Mika zijn eigen verbazing ziet hij Sjoerd Aalbertsen op hem afkomen met zijn armen in de lucht, hij zat er in één keer bij de eerste paal in, 3-1. We begonnen erin te geloven, want we waren echt niet de mindere, pfffff rust.

Tja en toen begon de tweede helft, ik kan er een heel lang verhaal van gaan maken, of vertellen dat we een tweede helft hebben gezien, waarin door een ieder tot aan het einde van de wedstrijd is gestreden of dat we kampioen konden worden, Woudenberg kon het bij winst wel worden!! Woudenberg met Messi twee kwam er niet meer aan te pas, of het nu Mirthe was die een fantastische steekpas had op Sjoerd Aalbertsen, die daaruit de tweede goal voor ons kon maken, of een hoestende en proestende Thijmen die altijd knokt totdat hij niet meer kan, er werd strijd geleverd. Kort nadat we de tweede goal maakten, scoorde Donny de gelijkmaker, wat een blijdschap en ook nog eens verdiend, nu maar hopen dat we dit tot aan het einde kunnen vasthouden, dan hadden we toch nog een leuke seizoen afsluiter. Je kon zien dat de tegenstander toch wel een beetje overdonderd werd, ze dachten wel even een makkie te hebben, maar kwamen dus mooi van een koude kermis thuis. Wat wij wel eens vaker zeggen tegen het team, jullie kunnen leuk voetballen, we doen niet onder voor de tegenstander, maar jullie moeten er dan wel in geloven, nou het geloof was er.

Want wij zijn wel genieters, of dat het nu Noah is die weer eens van die onnavolgbare acties uit zijn voeten tovert, een Moustafa, die weer eens van die Frans Thijsen (wie kent hem niet) sleep bewegingen laat zien, een Kim die een steeds moeilijker te passeren tegenstander wordt, of Kars die ook aan turnen doet, als voorstopper in het begin van het seizoen nog wel eens op z’n handen ging staan, in plaats van op zijn voeten, maar er wel elke keer als kleinste van het veld de bal opruimt, Stan die als linksback ook elke week steeds beter gaat voetballen en zich niet zomaar meer voorbij laat lopen, Emiel die steeds vaker aan aanvallen begint te denken en als die dan eenmaal op stoom is, niet meer te stoppen is, Remco die elke week weer zijn longen uit zijn lijf loopt, regelmatig scoort voor ons en aan het einde van de wedstrijd nog steeds energie over heeft en dan hebben we ook nog Youssef, Mika en Sjoerd, die onderling uitmaakten wie er op doel mocht staan en dit onder elkaar zo goed regelden dat er niemand teleurgesteld was. Dan hebben we Thijmen nog, op de training zijn we hem wel eens kwijt, het toilet en de ballen kliko schijnen een aantrekkingskracht op hem te hebben, een aanwinst voor het team, tja en Mirthe, we zeggen het hele seizoen al, je kan het, als je de kans hebt doen en vandaag deed ze het, ze haalde aan, ze liet de bal netjes naar haar rechtervoet lopen en ze schiet, Mirthe, latje schieten doen ze bij de F.C. in de rust?? maar had ze wel een schitterende splijtende pass op Sjoerd Aalbertsen.

Maar volgens mij dwaal ik af, de wedstrijd is nog niet afgelopen, er wordt nog volop op de aanval gespeeld, wat voor mij als grens wel weer verwarrend was, bleken Sjoerd en Donny onderling van positie te hebben geruild, waar is mijn laatste man? Ehhh Sjoerd wat doe jij daar, oh dit doen we wel vaker, oké, wel even laten weten de volgende keer en laat dit nu goed voor ons uitpakken, Sjoerd maakte met een schitterend lobje de vierde goal voor ons, wat een plezier, wat een feest, maar we waren er nog niet. Gelukkig was Woudenberg niet meer in staat om de opgelopen achterstand om te buigen in hun voordeel.

Na nog een paar spannende minuten voor ons als begeleiders, de meegereisde supporters en natuurlijk de D2, floot de scheidsrechter af, we liepen nog net niet in polonaise van het veld af, wat een bevrijding, tja het is natuurlijk ook Bevrijdingsdag, eindelijk van het gevoel af van, kunnen wij nog wel winnen!! Nou we kunnen het nog wel en of dat dit nu vandaag met de hulp van Sjoerd en Donny is, (jongens bedankt voor het willen mee doen) de overwinning smaakte er niet minder om, het was een fantastische dag en daar hadden we alleen maar van kunnen dromen?? Waarschijnlijk ben ik nog wat mooie aanvallen vergeten te vermelden, maar voor wie erbij was, was het een hele leuke wedstrijd, we konden met een tevreden gevoel naar Langbroek.

En dan ben ik David, Melvin en Maaike niet vergeten, want ook zei hebben zich het hele seizoen laten zien, David meestal als laatste man, of eigenlijk altijd, in onze ogen is hij de geschikte persoon voor deze positie, hij dit ook altijd met alle rust doet, en toch ook één keer een uitstapje heeft gemaakt naar de voorhoede, vond hij wel leuk, maar je moest er wel veel lopen en dan Melvin, neemt altijd de plaats van David in als deze er niet was, dit altijd met veel inzet doet en ook wel eens aan ons vraagt, mag ik voorin lopen, dat doen we wel eens, maar Melvin is een geboren verdediger, zonder dat hij er erg in heeft, loopt hij automatisch terug naar de verdediging?? Tja en dan Maaike, heeft altijd plezier in het voetballen, heeft al eens als voorstopper mogen acteren, ging haar prima af, maar voelt zich als linkshalf als een vis in het water, stroopt ook altijd de mouwen op en gaat er voor, TOPPIE.

En hier wil ik het bij laten, wel wil ik alvast alle spelers bedanken voor een fantastisch seizoen, de gezelligheid en de perfecte opkomst bij de trainingen, TOPPIE. Ook wil ik alvast alle ouders bedanken voor het elke keer weer willen rijden, wassen en het aanmoedigen van het team, geweldig.

19 en 26 mei hebben we twee toernooien, eentje thuis en eentje uit, helaas zal ik er beide keren niet bijzijn, maar wens ik jullie allemaal heel veel plezier en mochten we elkaar dan helemaal niet meer zien, alvast een fijne vakantie.

Fred.

SVL D2 - Valleivogels D3, eindstand 3 - 3
24 maart 2012

Het zonnetje schijnt, dus is het een stralende dag, een mooie dag om een lekker potje te voetballen. Het is nu zondag, de zon schijnt wederom, een mooie dag om lekker buiten te zijn, maar eerst moet ik nog een stukje schrijven, was door de opa van Mika, hierover op aangesproken, hé Fred, waar blijven de stukjes van de D2? Dus eerst maar even achter de laptop. Ja ik weet dat de laatste tijd de stukjes een beetje achter bleven, maar dit had niets te maken met de prestaties van de D2. Die waren goed, alhoewel er niet elke week gewonnen werd, de inzet was er elke keer.

De wedstrijden die we na de winterstop gespeeld hebben, waren van die partijen, waar de uitslag ook anders had kunnen zijn. Bij Valleivogels verloren we maar nipt met 2 - 1, terwijl wij echt de betere waren, maar zij de kansen die ze kregen wel wisten te verzilveren. Ook mochten we op bezoek bij VRC in Veenendaal, daar was wederom een hele goede inzet, alleen hadden zij een speler welke er af en toe in kwam, de bal ophaalde bij de achterlijn, en vervolgens iedereen van zijn eigen team vergat, en bij ons iedereen zijn hielen liet zien, om vervolgens weer te scoren??????? De teleurstelling waren we snel vergeten, we hebben het maar geaccepteerd, maar het ergste kwam nog, heb je je stinkende best gedaan, wil je lekker gaan douchen, hebben ze van een andere club (kwamen uit Waik) die dus ook bij ons in de kleedkamer moesten, de deur op slot gedraaid. Na zo’n 20 minuten (sleutel was onvindbaar) kwam dan eindelijk de voorzitter (broertje van tattoo Bob) van VRC met een sleutel, helaas kreeg hij hem niet open, maar dit had weer te maken met mijn linker schouder, had al een poging ondernomen?? omdat het natuurlijk allemaal wel erg lang duurde, maar wat tattoo Bob niet lukte, lukte mij na een tweede keer wel, deur open, slot stuk!!!!! Nou, je had de kids moeten horen daar, maakte het toch weer een leuke ochtend.

Ja, en toen kwam Dovo, een gelijk opgaande wedstrijd, met een terechte eindstand, de punten werden gedeeld. De week erop wederom een thuiswedstrijd, het Goy kwam op bezoek, dit was wederom zo’n wedstrijd waarbij wij continue in de aanval waren, maar waar een paar beren van spelers inliepen, niet dat deze extreem goed konden voetballen, maar het probleempje bij de D2 van SVL is soms wel eens van, en wij zijn klein, en zij zijn groot, en dat is niet eerlijk. Ja, en dan zeggen wij wel van, wie niet sterk is moet slim zijn, maar begrijpen best wel dat het soms schrikken is als er zo’n grote speler op je afkomt. Helaas ging ook deze wedstrijd verloren, maar dat had meer te maken met het feit dat er een hele grote en ook goeie keeper op doel stond, en deze is door de spelers van SVL in de wedstrijd lekker in geschoten, het was wel één richting verkeer op het doel van ’t Goy, maar door een paar snelle tegen aanvallen wisten zij wel te scoren.

En ja, toen kwam dus afgelopen zaterdag de Valleivogels langs, hoe gaan we deze bespelen. We hadden op een paar plekken het elftal een beetje aangepast. David was verhuisd van laatste man positie naar de spits, Remco was van de spits verhuisd naar rechtsbuiten en Mirthe van rechts weer naar links. We begonnen goed aan de wedstrijd, helaas was het wel Valleivogels welke op voorsprong kwam 1 - 0. Maar met wederom veel goede inzet kwamen we toch nog voor rust op gelijke hoogte.

In de rust iedereen een compliment gemaakt, maar dat we toch nog wel wat meer verwachtten, er lagen mogelijkheden. Dat de technische staf dit goed gezien had, bleek ook wel, we kwamen er twee keer goed doorheen, en kwamen we dus ook terecht op 3 - 1. Maar helaas duurde ook deze partij weer iets te lang, door de zeer goede inzet, werd er wel wat met de krachten gesmeten, wat er toe leidde dat Valleivogels eerst de 2 - 3 kon scoren om vervolgens toch nog stiekem in de laatste minuut de bal achter Mika te schieten, die op de eerste inzet nog uitstekend redding kon brengen, maar ook bij de tweede poging kansloos was.

Tja, en toen liet ik mij een beetje gaan, u kent dat wel, vlag op de grond gesmeten, wat een teleurstelling, nee dat was het niet, ik gunde het team zo graag een overwinning, en dat was niet meer dan terecht geweest. Gelukkig had niemand dit gezien, tenminste dat dacht ik. Werd ik er daar maandag op de training nog even aan herinnerd door Mirthe!!!!! Op de training hebben Martien en ik (Fred) nog even terug gekeken op de wedstrijd tegen de Valleivogels met de spelers, aangegeven wat er fout, maar zeker ook wat er goed ging.

Dus gelijk maar even geoefend op koppend vanuit een corner te scoren, viel best wel mee he!! Ook hebben we het nog even over Sjoerd gehad, die op dat moment nog in het ziekenhuis verbleef, Sjoerd, wij wensen jou een voorspoedig herstel, en hopen je snel weer op het veld terug te zien. Aanstaande zaterdag mogen we weer tegen ’t Goy, maar dan uit.

En mocht ik een paar spelers vergeten zijn te noemen in dit stukje, hier zijn ze dan allemaal nog een keertje: Mirthe, Kim, Maaike, Stan, Noah, Thijmen, Melvin, Remco, Kars, Moustafa, Mika, Emiel, David, en natuurlijk vergeten we Sjoerd en Youssef niet. Ze waren er dan wel niet bij tegen de Valleivogels, maar ze horen er natuurlijk wel bij, bij dit sterrenteam.

Tot de volgende keer.

SVL D2 - DOVO D9
10 december 2011

Vanmorgen extra vroeg opgestaan om mijn snorkel, duikbril en lieslaarzen op te zoeken. Ja, het valt niet mee om bij de SVL kantine te komen. Afgelopen donderdag na de training en de technische bespreking met gevaar voor eigen leven over de platen naar huis gefietst, dus met de juiste materialen moet het vandaag lukken. Wat schetst echter mijn verbazing, deksels, het kan niet waar zijn. Een half jaar na de opening hebben we een normale toegang tot onze nieuwe huisvesting!

Onze sterren van de D2 zijn in de kantine al aan het helpen om de kantine in kerstsferen te krijgen. Verder is het nog rustig, want er is vanmorgen maar één thuiswedstrijd. Nadat ook onze tegenstander is gearriveerd, is het tijd om om te kleden en warming up te gaan doen. Samir heeft de opstellingen en wissels tot in detail uitgewerkt. Fred, toch aanwezig, gaat vlaggen. Martin van Ziel de scheidsrechter vandaag fluit voor het begin van de wedstrijd. In het begin gaat het gelijk op en zijn de beste kansen zelfs voor DOVO, echter door goed keeperswerk van Sjoerd en goed verdedigen van Melvin, Stan, Kars en Kim houden we de nul. In de 15e minuut weten we voor het eerst een fatsoenlijke aanval op te zetten waarbij Remco weet te scoren. Vanaf dit moment zijn we echt gaan voetballen.

De ene na de andere aanval wordt opgezet, waarbij ook het tweede doelpunt valt. Een afstandsschot van Mustafa valt via de tweede paal in het doel. Hierna volgt de mooiste actie van de wedstrijd, de bal gaat vanaf het middenveld naar onze rechtsbuiten Mirte die na het omspelen van de tegenstander op maat voorgeeft op Remco die er 3-0 van maakt. Door hard te werken zeker op het middenveld door Maaike, David, Noah, Emiel en Tijmen weten we deze voorsprong vast te houden. Bij een aanval krijgt Maaike een schietkans, de bal verdwijnt echter over het doel. Net voor rust valt zelfs de 4-0, een schot van Remco wordt verkeerd beoordeeld door de keeper van DOVO.

In de rust was er weinig te melden, het gaat goed! De tweede helft is minder spectaculair dan de eerste. DOVO speelt met een paar spelers die een kop groter zijn dan onze spelers, maar deze fysieke kracht weten ze niet om te zetten in doelpunten. Uit een tegen aanval weet Mika de deur op slot te gooien en scoort de 5-0. SVL moet nog wel aan de bak want DOVO begint aan te dringen. Bij een verdedigende actie verliest Stan zelfs zijn schoen. Stan gaat eerst door met verdedigen en pakt daarna pas zijn schoen, klasse. Tien minuten voor tijd maakt DOVO de 5-1 wat tevens de eindstand is. Na de wedstrijd nog even met zijn allen aan een tafel in de kantine gezeten en gezongen voor Maaike die deze week haar 11e verjaardag heeft gevierd.

Zo, de 1e helft van de competitie zit erop. Het is nog vroeg maar aan een ieder alvast prettige feestdagen toegewenst en we gaan jullie zien.

Groeten van Martien

SVL D2 op bezoek bij Jonathan D9 in Zeist
3 december 2011

Zo daar zit ik dan, achter mijn laptop om een verslag te schrijven over de belevenissen van de D2 van SVL, meestal kost dit mij geen moeite, maar ik heb het nog steeds koud???? Maar laat ik dan eerst maar eens beginnen met hoe de dag begon. We zouden eerst foto’s gaan maken van ons nieuwe tenue, wel eerst nog even verzamelen bij SVL, daar omkleden en dan vervolgens naar de firma Site-Tec in Wijk bij Duurstede om foto’s te maken en dan door naar Zeist.

Het was een heerlijk december ochtendje, donkere wolken, geen zon, dus gure wind, veel regen en alleen de sneeuw ontbrak nog. Gelukkig had ik afgesproken met de firma Site-Tec om bij hun op kantoor de foto’s binnen te maken, daar hadden ze een hele mooie billboard staan, zo eentje die niet kapot kan gaan?? Daar aangekomen stond dhr Willemsen van Site-Tec ons al op te wachten, ook de fotograaf was er al, dit was Geert Bos, beter bekend als brandweer fotograaf van de regio Heuvelrug.

Nadat ook Martien met Samir en Yousef er waren, konden we de foto’s gaan maken, tenminste dat was de bedoeling, maar in eens een hoop kabaal, een klap, een stilte, wie anders dan onze grote vriend, turnkampioen van de D2 Kars Roeterd, was door het mooie billboard heen gevallen Hij wou volgens mij nog even een handstandje doen, gelukkig was het zo weer gerepareerd, het billboard was Kars proef.

Hierbij een paar plaatjes van die ochtend:

               

De fotosessie was gelukt, namens de D2, firma Site-Tec bedankt.

Iedereen zijn of haar trainingspak weer aan, in de auto’s, kachels op maximaal en naar Zeist, we hadden een mooie planning gemaakt van te voren en waren dan ook keurig op tijd bij Jonathan. Gelukkig zelfs iets te vroeg, waardoor we dus nog even konden genieten van een warm bakkie koffie. Het was tijd om te gaan omkleden, de meiden in het ene gebouw en de jongens in het andere gebouw, het duurde even, maar we kwamen tenslotte toch allemaal weer omgekleed naar buiten, moest het nu wel doorgaan, wat was het koud en nat, mooi hè, kunstgras.

Even nog een warming-up en de wedstrijd kon beginnen, tenminste, Jonathan was begonnen en wij stonden waarschijnlijk nog te genieten van de nieuwe tenues, daar houd ik het maar even op. Het leek wel of we stijf stonden van de spanning, hadden ze soms weer naar de stand op de site van de KNVB gekeken, of was de kou op de spieren geslagen, er gebeurde niet veel en het was dan ook Jonathan dat op voorsprong kwam. Ja en aan het einde van de wedstrijd had ik geroepen, ik schrijf niets over de wedstrijd, alleen dat het nat en koud was, dat de ouders langs de lijn en de technische staf allemaal een nat pak hadden en dat we tenslotte ook nog gelukkig drie punten hadden, we moeten er wat voor over hebben. Reactie van de kids, ha, ha, ha, ha, en vervolgens lopen we weer allemaal lachend naar de warme kleedkamers, heerlijk.

Dus voor degene die het weten wil, het wedstrijdverloop was: Jonathan maakt 1-0, ze zijn ook maar één keer over de middenlijn gekomen, we krijgen een corner, Mika zijn corner gaat er in één keer in 1-1, rust. Noah en Mustafa maken 1-2 en 1-3, vervolgens helpt Jonathan ons ook nog door een keer in eigen doel te schieten, eindstand 1-4. Het was zo’n wedstrijd die we maar gauw moesten vergeten, volgende week thuis tegen DOVO weer beter.

Brrrrrrrrrrrrrrrr, wat was het nat en koud, doeiiiiiiiiiiii

SVL D2 - SVMM D3
12 november 2011

Het is weer een mooie dag, de zon schijnt en Sinterklaas komt weer in het land vandaag. Met deze vooruitzichten mocht de D2 vandaag aantreden tegen de D3 van SVMM, gelukkig had Martien het voor elkaar gekregen om de aanvangstijd van de wedstrijd te vervroegen, zodat een ieder naar de intocht van Sinterklaas in Langbroek kon gaan kijken. We zouden om 10:30 aftrappen op veld 2, onze tegenstanders waren al op het kunstgras aan hun warming-up begonnen en wij waren nog bezig met omkleden.
Ik zag dat SVMM op het verkeerde veld stond en zei dat we dus op het andere veld de wedstrijd zouden spelen, dus klommen ze over de hekken en gingen op veld 2 verder. Komt daar dhr Mocking met het verzoek of we toch maar op het kunstgrasveld de wedstrijd wilden spelen, dit kwam beter uit, oh ja en of we dan ook gelijk wilden beginnen. Ik moest even slikken en heel snel iedereen weer van veld 2 naar het hoofdveld zien te krijgen en gelijk aan Samir vragen of hij met de spelers van SVL de opstelling wilden doornemen en er voor zorgen dat een ieder ook op de goede plek kwam te staan en ja, waar was Martien!!

De scheidsrechter was al op het veld, stond bij de middenstip, deed de tos, deelde twee vlaggen uit, en waar was Martien? De scheids floot en we begonnen, geen warming up, nog geen bal geraakt, Youssef niet ingeschoten en we waren al aan het voetballen en ja waar was Martien nou! Als dit maar goed ging. Martien die zat nog in de bestuurskamer niets vermoedend, bakkie koffie, wedstrijdformulier invullen, ja het was tenslotte ook nog geen 10:30 uur.

We begonnen erg goed en fel aan de wedstrijd en opeens hoorde ik een bekende stem, de stem van Martien, hij zal wel gedacht hebben, ze beginnen zonder mij. SVMM D3 was een leuke en zeer sterke tegenstander, maar ze schrokken wel van onze felheid en zeker ook van de manier waarop wij voetbalden Er werd goed gevoetbald, iedereen deed zijn stinkende best, er werd op de bal gejaagd, zeker naar Oranje gekeken, en als we hem hadden werd er ook weer gelijk omgeschakeld naar de aanval, het kon dus niet uitblijven dat we door Remco dan ook zeer verdiend in de tiende minuut op 1-0 kwamen.
SVMM was hier toch wel een beetje door verrast, ze waren het ook niet gewend om op een achterstand te komen, dit hoorde ik achteraf van hun leider. Maar de sterren van de D2 waren nog niet tevreden, er werd gelijk weer op de bal gejaagd en de 2-0 hing in de lucht, alleen wanneer zou die vallen??

Nou de 2-0 kwam er, in de 20ste minuut was het Mirthe die scoorde, dit was een mooie aanval, ik zal even in het kort vertellen hoe deze tot stand kwam, een soort Jack van Gelder imitatie??? SVL verovert de bal, Kars krijgt de bal, de bal gaat naar voren, Moustafa neemt hem aan, speelt hem door naar Remco, Remco probeert de verdediging uit te spelen, raakt de bal kwijt, Noah, ja Noah pikt hem weer op, Noah probeert door de verdediging te slalommen, hij raakt de bal kwijt in een kluts, Mirthe krijgt de bal, schiet Mirthe, schiet, schiet nou, daar ligt de keeper in de weg, ze krijgt hem via de kluts terug, Mirthe wil om de keeper heen, ze stuit op de keeper, Mirthe krijgt de bal via de kluts weer terug, Mirthe gaat om de keeper heen, de bal komt voor haar rechter voet, ze maakt nog een keer een schitterende beweging naar rechts, ja, ja, ja, ze gaat om de keeper heen, ze schiet, ze gaat schieten, ze schiet, Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa 2-0 door Mirtheeeeee, wat een inzet, wat een mooi doelpunt, eindelijk, ze wacht er al zolang op, en dat juist zij ons op een 2-zet, schitterend, pfffffffffffff, het goede voetbal van de afgelopen weken wordt eindelijk beloond, zo nu eerst een sigaartje en de wedstrijd gaat verder. Helaas kan SVMM net voor rust uit een vrije trap iets terug doen, een hoge bal gaat precies over Youssef heen.

Het is rust en we staan verdiend op 2-1, Martien geeft een ieder een compliment, maar waarschuwt dat we er nog niet zijn, ook vertellen we even aan Sjoerd dat we niet aan volleyballen doen in ons eigen strafschopgebied, de scheids had iets van hands gezien, maar kon niet fluiten omdat hij niet helemaal zeker was of Sjoerd de bal ook daadwerkelijk met zijn hand raakte, gelukkig was hij de enige op het veld!!!!

De tweede helft begint en we beginnen gelijk weer erg sterk, we komen al snel door Noah op 3-1 of was het toch Sjoerd, volgens ons was het Noah die via de billen van Sjoerd scoorde. Door alle spanning weten we alleen niet meer in welke minuut dit was, dit is ook niet belangrijk, het doelpunt kwam precies op tijd, SVMM werd steeds sterker. Nadat wij hadden gescoord, kwam SVMM weer snel op 3-2, maar op de één of andere manier hadden de sterren van de D2 zoiets van, we gaan vandaag de punten thuis houden, we geven geen cadeautjes weg vandaag, dat doen we alleen op 5 december. En ja, door goed combinatie voetbal op het middenveld kwam Remco weer vrij voor de keeper, met een schitterende lob zorgde hij voor de 4-2, hierdoor kregen we weer een beetje lucht.

Je kon zien dat de vermoeidheid begon toe te slaan, iedereen op het middenveld deed zijn stinkende best, Thijmen, Maaike, Melvin en Mustafa waren een sta in de weg voor SVMM. Dan achterin, met op rechtsachter Kim, op linksachter Emiel en centraal achterin als laatste man, onze rots in de branding David, er werd geknokt om elke centimeter, helaas kwam SVMM weer uit een schitterende aanval, met een mooie voorzet op 4-3. Maar gelukkig hadden wij het slot akkoord, hoe hij er in ging zag ik niet, ik dacht dat Remco weer scoorde, maar Noah en Mika zeiden, dat kan niet, Remco stond wissel op dat moment. Het bleek dat de bal voor Mika zijn linker kwam en deze de bal schitterend in de linker bovenhoek knalde.

Door dit doelpunt beloonde ik na de wedstrijd Mika met het goede spel en inzet van hem, iets wat ik als vader/leider niet vaak doe, maar eigenlijk denk ik dat ik namens iedereen aan de kant van het veld, zowel leiders en ouders, alle spelers een compliment mag maken voor de inzet en strijd en het vertoonde spel, je ziet dat het steeds beter gaat. En wat wij ook leuk vonden, is dat Stan er ook was, deze had met een lekker potje voetballen zijn teen gestoten, er stond iets in de weg en dat gaf niet mee, maar toch leuk dat je er was Stan.

Het was een leuke wedstrijd, het weer was schitterend, de Sint kwam weer in het land, het was een schitterende dag voor de D2.

SVL D2 - FC Driebergen D7
8 oktober 2011

SVL D2 pakt winst.

Zaterdag 8 oktober was het een thuis wedstrijd voor SVL D2, tegenstander FC Driebergen D7. Of was het kleinduimpje tegen de reus?????? Wat waren sommigen groot, maar daar liet de D2 van SVL zich niet door afleiden, tijdens de wedstrijd kregen we zelfs vliegles, Remco dacht, ik ga er niet omheen, maar ga er gewoon doorheen, tja en als de reus dan blijft staan, en niet mee geeft, dan krijg je dus vliegles, gelukkig hield Remco er niets aan over, en zelfs de reus had geen schrammetje.

Maar eerst even over de wedstrijd, er stond natuurlijk nog wat op het spel. Ik had vorige week beloofd dat ik bij winst zou trakteren op een zakje snoep of iets dergelijks. Iedereen was wederom keurig op tijd, dus we konden op tijd de kleedkamer op zoeken. Ook de scheidsrechter was er al vroeg, deze kwam ook met het verzoek om voor de wedstrijd nog even een plaatje van de D2 te schieten (foto), zodat deze op de site geplaatst kon worden. Nou dat was even schrikken, zit mijn haar wel goed?? Maar volgens mij waren er die er vanaf wisten, die hadden hun haar strak in de gel zitten, we hadden Melvin met een prachtige hanenkam, en Remco had een prachtige blauwe streep door zijn haar lopen. Dus hup, gauw op de foto, kompleet met de technische staf, keurig in de rij. Wilt u het resultaat zien, de foto staat op de SVL site.

Nog even een goede warming up, welke deze week door Mirthe werd verzorgd, nog wat tactische aanwijzingen, zoals van, wij zijn dan wel klein en zij zijn dan wel zo groot, wie niet sterk is moet slim zijn! (Calimero) Nou het resultaat was er, we gingen gelijk voortvarend van start, wat zelfs al tot een paar goede kansen leidde, maar we moesten wel opletten dat FC Driebergen niet zomaar uit het niets zou scoren, maar onze verdediging stond weer goed, David als laatste man, Kim op rechts, Stan op links en Youssef op doel, daarvoor liep Kars als voorstopper, daarvoor stond Noah, links van hem speelde Maaike, en op rechts stond Mustafa, rechts voor stond Mirthe, spits was Remco, en links voor Tijmen, Mika, Sjoerd, Emiel en Melvin begonnen in de wissel.

Ja, eindelijk was daar dan de goal, een goed steekballetje van Mustafa op Remco, deze liet zijn hielen aan de tegenstander zien en lobte vervolgens de bal over de uit zijn doel gekomen keeper heen, we stonden verdiend op 1 – 0. De eerste helft bleef spannend, met aan beide zijden mogelijkheden, helaas lukte het ons niet om nog voor de rust afstand te nemen.

In de rust iedereen een compliment gemaakt met de inzet die ze ons lieten zien, misschien kwam juist dit compliment iets te vroeg, FC Driebergen wist gelijk na rust te scoren, waardoor de stand op 1 - 1 kwam. Maar wat ons de afgelopen weken niet lukte, gebeurde deze keer wel, we bleven voetballen en met een portie strijd lukte het ons uiteindelijk om via een schitterende actie van Noah, de 2 - 1 op het scorebord te krijgen. Vervolgens waren we nog een paar keer gevaarlijk via Mika, die met hele mooie kap bewegingen menigmaal zijn tegenstander het bos in stuurde. We kunnen zien dat de techniek trainingen van Maurice goed aankomen bij de sterren van de D2. Gelukkig konden we deze stand tot het einde van de wedstrijd vasthouden, meiden en jongens, ’t was toppie.

Na afloop nog even mijn afspraak nagekomen en samen met Martien getrakteerd. Wat ons wel leuk lijkt in de toekomst, is dat we bij thuis wedstrijden met z’n allen nog even een paar minuten nakletsen boven aan een lange tafel in de kantine.

Tot de volgende keer.

Delta Sport D8 - SVL D2
1 oktober 2011

Zaterdag 1 oktober was het weer zover, de D2 mocht op bezoek in Houten naar Delta Sport D8. Het was fantastisch weer, de zon maakte er een mooie dag van. Een mooie dag was het ook voor David, hij was namelijk jarig, ja en dan nog een overwinning en de dag was helemaal compleet.
Verzamelen om 10:00 uur, en vertrek om 10:15 uur, iedereen had een plekje gevonden, er waren wederom ook weer een hoop ouders die mee gingen naar de wedstrijd, en dat maakt het wel zo leuk, zeker met deze weersomstandigheden.

Ja en dan de wedstrijd, wat zal ik daar over zeggen, het liefs had ik geschreven dat het een puike prestatie was, helaas liep het even wat anders. We begonnen heel sterk en met wat meer geluk hadden we zomaar met 2-0 voor kunnen staan, helaas voor ons viel de goal toch weer aan de andere kant. Lag dit aan het weer of leggen we de lat toch nog iets te hoog bij ons zelf? Het is natuurlijk een hele stap, van E naar de D, van een klein naar een heel groot veld, ja en dan worden afstanden wel heel erg groot, net als je lekker in de aanval bent, en je dan de bal verliest en je dat hele stuk weer terug moet, pfffffff, dan hoop je dat er een bus voorbij komt om je weer terug te brengen.
Daar ligt een klein beetje ons probleempje, we zijn vaak even sterk als de tegenstander, maar we helpen te vaak de tegenstander aan doelpunten, doordat we de bal te snel weggeven en niet de rust hebben om wat meer de tijd te nemen. Maar dat geeft niet, er moet in dit eerste D jaar nog heel veel geleerd worden en wij denken dan ook dat dit hoe verder wij in het seizoen komen, dit steeds beter zal gaan.

Nu zullen jullie wel denken als je dit leest, hebben ze dan van de technische staf helemaal niets gezien, lagen ze dan soms op hun rug te genieten van de zon, nee natuurlijk niet. We hebben een hoop leuke dingen gezien, neem Mirthe, krijg ze in de eerste helft een dot van een kans door goed combinatie voetbal, wil ze deze op een hele mooie manier, door het nog een keer uitspelen van een tegenstander op doel schieten, gaat het mis, maar door in de rust goed naar een tip van ons te luisteren, neemt ze in de tweede helft een voorzet in één keer op haar slof, wat een knal, alleen helaas stond er bij de tegenstander een hele goede keeper op doel, maar het was wel een mooi moment, en daar genieten wij van de technische staf echt wel van.

Aan het einde van de wedstrijd stond er dus ook helaas 5-2 op het scorebord in het voordeel van Delta Sport. Dit is de derde keer op rij dat we met 5-2 verliezen, en gelukkig zien de spelers ook de humor hier wel weer van. Volgende week wordt het weer 5-2 maar dan spelen we thuis, nou dat zou mooi zijn. Dus heb ik (Fred) een weddenschap afgesloten, bij winst trakteer ik op een mars, snicker of iets dergelijks, bij verlies ehhhhhhhhhhhhhhh, ja, dat weet ik even niet meer, maar ik bedenk wel iets, een rondje of 10 om het veld of zoiets!! Ik hoop dat ik mag trakteren, want we spelen elke wedstrijd steeds beter en zijn soms echt niet minder dan de tegenstander, alleen iets te slordig met de bal.
Het belangrijkste is dat we er met z’n allen nog heel veel plezier in hebben. Winnen dat komt vanzelf wel en wij willen toch een ieder een compliment geven, met alle enthousiasme, inzet en doorzettingsvermogen die de spelers van de D2 hebben laten zien de afgelopen weken.
Nog even ter informatie, Remco knalde er ook nog even twee voor ons in.

Tot volgende week.

SVL D2 uit naar VRC D5 Veenendaal
17 september 2011

Zo, eindelijk is het zover, ik (Fred) ga voor het eerst dit seizoen op stap met de D2. De afgelopen weken hebben Martien en ik op maandag de trainingen verzorgd en ik kan jullie zeggen dat we dit met veel plezier doen. Wat een enthousiasme, opkomst en inzet, dit maakt het dus zo leuk. We mochten op bezoek naar VRC D5 in Veenendaal, we zouden om 11:15 uur verzamelen en uiterlijk 11:30 uur vertrekken. Dus wij thuis op tijd de auto in, fout, van Wijk bij Duurstede naar Langbroek is maar een stukje, zou je zeggen, staat de hele Zandweg vol met auto’s, gauw gekeerd en een alternatieve route genomen. Gelukkig op tijd in Langbroek, zo wat een opkomst, iedereen was er al, zouden ze allemaal mee gaan? Ja ze gingen allemaal mee, leuk, zeker voor onze sterren, nog even gauw de opstelling maken en doornemen met Samir en Martien en we konden gaan vertrekken. Maar ja, nadat we in de auto’s zaten en waren vertrokken, probeer dan maar eens om door Doorn heen te komen, wederom stond alles ook hier stil, maar gelukkig reed er iemand voorop die de omgeving op z’n duimpje kende en zo kregen we nog een mooie bosroute op weg naar Veenendaal.

We kwamen keurig op tijd in Veenendaal aan, op zoek naar kleedkamer, omkleden en naar het veld. Daar moesten we even wachten en zo konden we al mooi met de warming-up beginnen. Noah mocht vandaag Sjoerd inschieten, Youssef zou keepen, maar zei dat hij een zere vinger had en liever niet op doel wilde, ja, en dan is Sjoerd onze rots in de branding. We begonnen met Melvin, Mustafa, Emiel en Tijmen in de wissel. Dit betekende dat David op de plek van Melvin begon, als laatste man en hij deed dit prima, Stan stond op de linksback positie, Kars de grootste van het veld begon als voorstopper en Kim stond als rechtsback opgesteld. Het middenveld werd ingenomen door op links Maaike, middenveld Noah en rechts op het middenveld Youssef. Voorin liepen Mika, Remco en Mirthe. Ja en wat te zeggen over de tegenstander, sommigen waren wel erg lang, maar dat wil dus niet zeggen dat je dan al gelijk in de minderheid bent en daar kwamen ze bij VRC ook gauw achter.

Helaas voor ons was het wel VRC dat de leiding nam, je hoorde ze denken, dit wordt een makkie, maar mooi niet dus, eerst was daar Remco 1-1, tussendoor weer een redding van Sjoerd en vervolgens een goede actie van Mirthe, helaas werd deze niet beloond met een doelpunt. Daar was wederom Remco 1-2, hoe krijg je dus een tegenstander stil, juist door met de voeten te spreken. Ook Maaike had een mooie actie, en wat Maaike dan siert, is dat ze dan de bal wil overspelen, dit is natuurlijk een heel goed besluit, alleen had ze toen mogen schieten, iets wat wij ook aangeven, overspelen is iets dat erbij hoort, maar als je dan op zo’n mooie plek staat dat je kunt uithalen, dan zeggen wij van, probeer het maar een keer, maar het was wel een hele leuke actie. Helaas voor ons werd er net voor rust weer door VRC tegen gescoord, het was een flipperkast doelpunt, iemand van VRC raakte de bal verkeerd, deze ging de lucht in en met een beetje geluk van de wind viel deze zomaar achter Sjoerd 2-2.

Rust, niet getreurd, het ging tenslotte hartstikke goed, iedereen deed zijn stinkende best en met wat meer rust in het spel hadden we zelfs een doelpuntje meer kunnen maken. Ja en dan de tweede helft, het zat er bij ons niet meer in, de tegenstander kwam wat gelukkig aan z’n doelpunten en de pijp was bij ons leeg. Wel bleven de sterren knoken tot het einde en dat doet ons goed. En om niemand te kort te doen, of die ik niet heb vernoemd in mijn verslag, ik vond iedereen een topper. Ik denk dat de mee gereisde ouders en trainers een hele leuke pot hebben gezien. Uitslag VRC D5 - SVL D2: 5 - 2.

Candia D4 - SVL D2
10 september 2011

Vandaag mochten we ons opmaken voor onze eerste competitiewedstrijd van dit seizoen. Even voorstellen, wij zijn SVL D2 bestaande uit Youssef Al Bawi, Melvin Costerus, Kim Damen, Maaike Jongmans, Noah Fernand, Mika van Koeveringe, Sjoerd Roeterd, David Oosthoek, Mustafa Samir Naim, Remco Schothorst, Kars Roeterd, Emiel Sondervan, Tijmen Overvest, Mirthe van der Snoek en Stan de Haas. Wij hebben er allemaal ontzettend veel zin in en u gaat nog van ons horen dit seizoen!

De trainingen worden erg goed bezocht en de vraag was of dit vandaag in de wedstrijd tot uiting zou komen. Het is voor alle spelers van de D2 voor het eerst dat we op een groot veld voetballen. We zijn in ieder geval heel goed begonnen, want na vier minuten was het via een aanval over links met een voorzet van Mirthe op Remco die voor de 1-0 zorgde. Hierna bleven we goed voetballen waarbij er in de 1e helft nog drie doelpunten door Remco werden gemaakt. Vervolgens was het Candia die bij een spaarzame uitval een tegendoelpunt maakte. Net voor de pauze maakte Mika de 5-1 ruststand. Een verdiende voorsprong door het goede werken van het hele team. Met Youssef op het doel, Melvin laatste man en aanvoerder, Kim, Emiel, Stan en David vandaag als verdediger. Op het middenveld werd er hard gewerkt door Maaike, Noah, Kars, Sjoerd en Tijmen en onze voorhoede werd bemand door Mustafa, Mika, Mirthe en Remco. De tweede helft scoorden we nog drie maal en wel via Noah, Remco en David.

SVL D2 proficiat met dit mooie begin en vergeet niet dat we dit goede resultaat met zijn allen hebben behaald. Volgende week gaan we uit naar VRC.