Wedstrijdverslagen SVL JO11-1 seizoen 2016/2017
SVL JO11-1 - DEV JO11-6 (3-1)
29 maart 2017
Na een geweldige eerste seizoenshelft lijkt er wat zand te zijn gekomen in de motor van de SVL E1. De normaal zo goed geoliede machine vertoont al een aantal weken wat kuren, zo valt te concluderen uit de resultaten. Een fiere koppositie van een aantal maanden geleden hebben zij ingewisseld voor de rode lantaarn. Een klasse hoger wil het nog niet zo vlotten, ondanks dat zij in een aantal wedstrijden toch een beter resultaat verdienden naar aanleiding van het vertoonde spel. Gelukkig kunnen ze als excuus gebruiken dat ze toch al een keer kampioen geworden zijn en zich dus nu volledig focussen op de beker. Vandaag staat de wedstrijd tussen SVL JO11-1 tegen DEV Doorn JO11-6 op het programma, kortom een heuse bekerkraker en ook nog eens een derby, wat willen we nog meer?
Voor aanvang van de wedstrijd werd nog even besloten om 8 tegen 8 te gaan spelen zodat alle van tevoren besproken tactieken en het wisselschema weer de prullenbak in konden. Op het moment dat scheidsrechter van dienst, Sander van Dijk, met een krachtig fluitsignaal de wedstrijd liet starten, was direct te merken dat het even wennen was aan het feit dat er plotseling een extra spits bij is gekomen. Na het eerste kwartier, waarin keepster Anouk Aalbertsen het elftal op de been hield, kon zij de 0-1 niet voorkomen na een steekbal tussen de linies door. DEV speelde met een oude bekende van SVL in de basis. Farah heeft een tijd bij de Langbroekenaren mee getraind en beproeft tegenwoordig haar geluk bij de ploeg uit Doorn.
Op de een of andere manier leek dit toch een wake-up call te zijn voor SVL. Vanaf dat moment gingen zij op de helft van de tegenstander voetballen en hadden ze hen volledig onder druk. Kans op kans werd gecreëerd, maar ze wisten het net niet te vinden. Maar net voor rust kwam er een voorzet van de rechterflank van Daan de Kruijff, waarna Simon van Doorn de bal met een mooie voetbeweging in het doel wist te krijgen, nadat Gijs Meijerink na een slimme loopactie naar de eerste paal ruimte had gecreëerd. Ook na rust liep het lekker, na een aantal mogelijkheden was het David Fernand die aantekende voor de voorsprong. Dit op aangeven van Simon die, net als bij de eerste goal, gebruik maakte van een bal van de flanken.
Uiteindelijk werd de eindstand bepaald op 3-1 na een fenomenale teamgoal. Het was een goal waar Barcelona hoogst waarschijnlijk jaloers op zal zijn geweest. Na een goede ingreep van het centrale duo, bestaande uit Babak Paryan en Lotje Schuurman, belandde de bal bij Mika van Dijk. Hij draaide de bal onder het lichaam weg en legde hem in 1 beweging bij David neer, die hem op zijn beurt opende op de andere kant waar Daan de bal kreeg. De actie werd vervolgd met een een-tweetje met Simon en Daan zag de doelman net iets te ver voor zijn doel staan. Een stiftbal in de kruising was de kers op de taart van een fantastische prestatie. Richting het einde van de wedstrijd kwam ook Rocky nog aanlopen, die vergeten was dat we een wedstrijd speelden. Ook mag vermeld worden dat Guy Torbijn een ijzersterke pot speelde.
Na een even krachtig eindsignaal veranderde sportpark Oranjehof even in een gedaante die wel erg op Anfield doet lijken. Een zeer luid applaus van het verzamelde publiek kwam de spelers toe. Een verdiende en knappe overwinning zorgt ervoor dat het bekersprookje nog even voortduurt. Ik zou zeggen: De Kuip? Here we come!
Edo van Rossum
SVL JO11-1 - Austerlitz JO11-1, uitslag 2-1
28 januari 2017
Na een lange winterstop waren we al weer aan het trainen. En bij die trainingen begon iedereen ook al weer zin te krijgen in de wedstrijden. Nadat vorig week DOVO uit niet door ging, konden we gelukkig deze week aanvangen op Sportpart de Oranjehof.
Guy had er zelfs zo veel zin in dat hij al een half uur te vroeg aanwezig was,
dat zien de trainers heel graag, maar sommigen hebben iets meer opstarttijd
nodig. Ook de trainers.
Het was Austerlitz dat op bezoek kwam, een tegenstander die net als wij een
eerste half jaar hadden gehad waarbij ze niet voldoende uitdaging hadden gekregen.
Dus dit leek ons een leuke pot te gaan worden. En dat bleek waar te zijn. Het
was Austerlitz dat met fysiek combinatiespel probeerde de verdediging van SVL
onder druk te zetten. Maar elke keer zat er wel een voet of lichaam tussen.
SVL had het eerste deel het betere van het positiespel en door goed combinatiespel
over de zijkanten kon Gijs dan ook de 1-0 binnen tikken. Hierna was het de tegenstander
weer die goed probeerde gebruik te maken van de door SVL gelaten ruimtes. Maar
wederom was het onze verdediging die samen met de onze keepster het doel schoon
kon houden.
Waar we wel veel moeite mee hadden, waren de goede corners van Austerlitz en
daar creëerden ze dan ook veel gevaar mee. En uiteindelijk kopte de aanval
van Austerlitz dan ook de gelijkmaker in en gingen we de rust in met 1-1.
Na de rust werd er met veel passie gevoetbald, maar stond het niet meer helemaal
goed, dit duurde even voordat iedereen weer bij de les was. Hierdoor kon de
tegenstander toch weer wat kansen creëren die door onze keepster met kunst
en vliegwerk uit het doel werden gehaald.
Nadat we zelf diverse mogelijkheden niet goed verwerkten, was het uiteindelijk
Simon die een van zijn acties bekroonde met een doelpunt en was de stand 2-1.
Hierna volgden nog wat kansjes aan beide zijdes en had het alle kanten op kunnen
eindigen. Maar we vonden het verdiend dat de punten in Langbroek bleven. Onze
complimenten aan alle spelers die het erg goed gedaan hebben vandaag en ons
hebben laten genieten.
Ook moeten we de tegenstander bedanken voor de leuke wedstrijd, we zien er naar uit om bij jullie op bezoek te komen.
Volgende week lekker vroeg naar De Bilt, kijken wat we dan tot stand kunnen brengen.
SVL JO11-1
SVL-JO11-1-DVSA-JO11-2
3 december 2016
Kijk in het foto-album voor alle foto's gemaakt door Jan van Kooten.
Deze zaterdag was niet zo als elke week, dit zou een bijzondere zaterdag moeten worden voor ons team. Iets waar ze al weken naar hadden uitgekeken en hard voor hadden gewerkt.
Toen bleek dat de nummer 2 Veenendaal werd verslagen met een sterke comeback
na 2 doelpunten achter, wisten we dat de kans steeds groter zou kunnen worden
dat we ook als 1ste in de competitie zouden kunnen eindigen. Iets
dat we 15 maanden geleden zijn gestart, onder aanvoering van Edo en Sjoerd,
zou vandaag beloond moeten gaan worden.
In aanloop naar deze wedstrijden werd iedereen enthousiast, kinderen, ouders
en “technische” staf. Het vertrouwen werd met de dag groter. Toch
spookte de avond ervoor door mijn hoofd, stel dat het niet lukt…………….Maar
al snel zette ik dat uit mijn hoofd.
Bij aankomst op sportpark Oranjehof was het koud, maar daar hadden we allemaal
geen last van. Toen iedereen omgekleed was, werd de opstelling en de plannen
door genomen. Maar bovenal was de opdracht om te genieten van de dag. En wat
voor een dag werd het.
Jan van Kooten was ook vroeg gekomen om dit op mooie wijze vast te leggen.
|
|
Vanaf dat moment had ik het volste vertrouwen. En dat bleek wel, toen Dylan (de scheidsrechter van vandaag) de wedstrijd liet beginnen. Wat een geweldige inzet, met name onze 2 nieuwe aanwinsten waren in een woord geweldig. Guy komt zo vanuit de F-pupillen tussen deze groep die al een aantal jaar met elkaar optrekt. Deze wedstrijd liet hij echt alles en meer zien. En wat te denken van Lotje, september begonnen en net als Guy een geweldige ontwikkeling doorgemaakt. Samen met Babak vormt ze onze erg sterke verdediging.
De eerste helft was wel voor SVL, al liet de stand dat nog niet erg zien. Onder
aanvoering van het middenveld met Guy, Simon en David werd er geprobeerd om
door de verdediging van DVSA te spelen. En ons goudhaantje Gijs kon dan ook
de 1-0 aantekenen.
Dat Simon niet alleen een goede teamspeler is, maar ook individueel iets extra’s
toevoegt, werd dan ook in het eerste deel van de wedstrijd beloond met zijn
doelpunt. En bij de stand van 2-0 werd er dan ook gewisseld, Rocky, Daan en
Mika kwamen binnen de lijnen.
Ook deze 3 hebben zich fantastisch ontwikkeld, waarbij Daan elke plaats kan
invullen die we hem vragen. Rocky die dit jaar weer is begonnen naar een afwezigheid,
heeft het ook helemaal te pakken. En vliegt over het hele veld heen om ballen
af te pakken, op te halen en zelfs doelpunten te maken.
Mika, die alle trucjes van Edo in iedere actie wil laten zien, heeft veel geleerd
en pakt een steeds groter aandeel in de wedstrijden, met acties, voorzetten
en mooie doelpunten.
Dat DVSA niet tot scoren kwam, is niet alleen te danken aan onze verdediging, want dit jaar hebben we met Anouk echt een rots in de branding op het doel staan. Elke week zien we haar groeien in haar rol als keeper. Alle vaardigheden die we terug zien worden elke week beter, hier willen we Paul Emons voor bedanken die elke week hieraan werkt met Anouk.
En zo gingen we met 2-0 de rust in, waarbij het gevoel overheerste dat we het kampioenschap binnen bereik hadden.
Bij de start van de 2de helft stond de organisatie dan ook niet helemaal zoals gehoopt, dit leidde tot de aansluitingstreffer van DVSA. Gelukkig waren onze jongens en meiden niet geschrokken en trokken ze ten strijde om de wedstrijd in ons voordeel te beslissen. Dit leidde al snel tot de 3-1 van Simon, waarmee het verzet van DVSA gebroken leek. Hierop maakte David, Rocky, Simon en als slotakkoord Rocky nog de doelpunten. En met nog 1 tegentreffer van DVSA werd het dan ook verdient 7-2.
 |
 |
Na het optuigen van de medailles, hoedjes en kar werden we als echte kampioenen rond gereden door het dorp. Na afloop van de rond rit, moest ik er toch echt aan geloven, gelukkig was het onder de douche en niet de sloot in, maar als ik een grote mond heb, dan zal ik ook mijn kant moeten nakomen. Als afsluiter waren we uitgenodigd om te komen lunchen bij Pieter Torbijn.
Alles bij elkaar was het een dag om niet te vergeten.
Afsluitend wil ik nog een aantal personen bedanken:
Op naar ons volgende avontuur, dat we al gelijk gaan beginnen.
Leider SVL JO11-1
Langbroek
Mijn voetbal zaterdag
12 november 2016
Het is al weer vroeg op sportpark Oranjehof, de rijp staat op het kunstgras en ik word ontvangen door het bestuurslid van de dag, die alles al klaar had staan om de dag te gaan starten. Vervolgens beweeg ik me naar de kleedruimte waar de eerste spelers van de JO11-1 al begonnen zijn met omkleden. En ja de leider is iets aan de late kant, dat laten ze me met liefde weten (sorry), maar gelukkig was een van onze trainers nog iets later (ruzie met zijn wekker). Allereerst hebben we de opstelling doorgenomen en verteld dat in deze fase winnen belangrijk begint te worden en liefst zo duidelijk mogelijk. Hierna begonnen onze mannen en vrouwen aan de warming up.
De sterke vaders hebben de doetjes al klaar gezet, ach als iedereen iets doet
hebben we allemaal een makkie. Toen Iris (onze scheidsrechter) het veld op kwam
lopen, was dat het teken om te gaan starten. Iris, nog bedankt dat je ons hebt
willen fluiten.
Over de wedstrijd kan ik heel kort zijn, bij 16-1 winnen ik kan alleen vermelden
dat onze trainers goed werk hebben gedaan en dat moet op 3 december tegen de
concurrent een mogelijk kampioenschap opleveren (hopelijk). Dan kunnen ze me
eindelijk onder de douche gooien, daar wachten ze al een jaar op en ik heb het
ervoor over. Ook zou het een mooie beloning zijn voor onze 2 trainers (Edo en
Sjoerd), die onze kinderen met mateloos enthousiasme en kunde veel plezier laten
beleven in hun voetbalontwikkeling. Iets waar wij als ouders elke week met veel
plezier en trots naar kijken. Hopelijk is dit een voorbeeld voor allemaal en
werkt dit aanstekelijk.
Na de wedstrijd ook nog even napraten over de wedstrijd met een bak koffie, hoort er ook bij, dus na het opruimen van de materialen en kleedruimte, ging ik naar de kantine waar de spelers al de limonade gevonden hadden die door het Bar personeel klaar gezet was. Zo omstreeks half 12 vond ik het tijd dat mijn zoon en ik maar even moesten gaan lunchen thuis, de dag was tenslotte nog niet om en er moest nog vast iets gebeuren. Bij thuiskomst had mij dochter een bureautje in de auto staan die ze met haar moeder had opgehaald. Even snel mijn broodje naar binnen en het bureau in elkaar gezet, wat zullen daar een studie uren op gemaakt gaan worden.
Iets voor 13.00 beweeg ik me met mijn eigen voetbalkleding weer richting SVL. Op het hoofdveld zie ik SVL 2 lopen, het team heeft het lastiger dan vorig jaar, maar doordat iedereen probeert een bijdrage te leveren als speler, leider, vlagger, waterdrager etc. Rien zit zelfs al op de bank als nieuwe aanvulling van de technische “staff”. Ook André (net 30+) heeft zich door Wilco over laten halen om 2 wedstrijden te spelen, hiermee lijken met de terugkeer van Pieter Dirk ook thuis punten te behaald gaan worden. Helaas voor SVL 2 glipt het in de slotfase van de wedstrijd uit hun handen en gaat Argon er met de 3 punten vandoor. Ondanks dat iedereen best tevreden mag zijn met de wedstrijd overheerst de teleurstelling, toch zie ik al snel weer een lach wanneer ik vraag of er stiekem toch iemand beschikbaar wil zijn voor bij de wedstrijd van SVL 4. En gelukkig overheerst dan al weer de gezelligheid.
Omdat Chris samen met Wallie SVL 3 een handje aan het helpen waren in Driebergen,
waar ze terug kwamen met 1 punt (hadden er 3 kunnen zijn, naar verluid), moest
ik nu zelf de shirts ophangen. Dit zoals het bij een wedstrijd in de kelderklasse
nu eenmaal behoort. Het zal een kwestie van tijd zijn voor we ons zelf kunnen
bewonderen op deze site, onderwerpen hiervoor verzinnen we zonder moeite.
Wederom ballen oppompen en alles klaarleggen, nog even stiekem kijken hoeveel
spelers we hebben en uiteraard op het laatste moment de opstelling aanpassen,
want onze “elite” zorgt er weer voor dat we ondanks hun iets vermoeide
benen weer aan voetballen komen.
Als wissels hebben we een speler die we allemaal dachten dat we hem nooit meer
op voetbalschoenen zouden zien, maar enkele weken geleden heeft hij zijn comeback
al gemaakt in een bekerduel. En ook nog zal “Urby” Jansen na lange
tijd zijn opwachting maken op de velden. Omdat onze scheidsrechter van dienst
alles al gegeven had in Driebergen, stond Okto gereed met de fluit om onze wedstrijd
tot een goed einde te brengen, wat soms al lastig genoeg is.
Na de eerste 45 minuten staat er 1-1 op het scorebord en lijkt het weer iets
beter dan in de voorgaande wedstrijd. In de rust worden 5 strijders afgelost
door Patrick, Knak, Arjan, Martijn en JJ. Wie………. ja Jeroen Wendels
en voor iedereen zijn veiligheid hebben we hem handschoenen gegeven.
Ongelofelijk maar Martin was niet te stoppen vandaag en voegde 3 doelpunten toe aan zijn totaal. Uitslag 3-1 en met een tevreden blik liep SVL 4 van het veld, waarbij we nog zagen dat ook SVL 1 de achterstand van de 1ste helft had omgezet in een 2-1 overwinning. Snel even douchen en verder naar een verjaardag om de zaterdag af te sluiten.
Gelukkig dat we met vele leden en liefhebbers/vrijwilligers alles weer hebben kunnen rondbreien. Iedereen bedankt voor deze week, op naar de volgende zaterdag.
Groet, een reguliere bezoeker.