Wedstrijdverslagen SVL Zaalvoetbal seizoen 2008/2009

SVL 1 - USVF 2
17 april 2009

Het laatste zaalvoetbalverslag van dit seizoen en misschien wel voor altijd, al is het niet te hopen. Zoals u wellicht allemaal weet is het moeilijk voor de leiders van SVL zaal om een team samen te stellen. Voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld dat Paul 10 wedstrijden heeft meegedaan waarvan hij er 1 heeft gekeept. Doordat verschillende mensen nu ook met het zaalvoetbal stoppen, willen we via deze weg vragen of men de zaalvoetbal voor SVL wil behouden. Wil jij dat, meld je dan bij Joran Hofman met de mededeling dat je wilt zaalvoetballen, zodat we volgend jaar nog kunnen genieten van zaalvoetbal bij SVL. Doe dit echter wel snel, want het moet voor 1 mei rond zijn.

Aangezien dit het laatste zaalvoetbalverslag is moet er wel een juweeltje van een verslag komen. Het eerste idee was om, de beleving van iedere speler vast te leggen in het verslag, en zo een verslag van 10 pagina’s te krijgen. Dit is wat overdreven, vandaar gewoon ouderwets. Het begon allemaal eigenlijk al op Sportpark de Oranjehof. Paul was als eerste aanwezig, met een auto. Vervolgens kwam Sander, met een auto. Toen kwam André aangelopen. Volgende was Jan Willem met een auto. Hierna kwamen Peter en Martijn, beide met een auto. Daarna kwamen de gebroeders Hofman samen, met een auto en tot slot kwam Ron, met een auto. Wij hadden dus 7 auto’s voor 9 personen. Uiteindelijk met 3 auto’s richting Wijk via Cothen (Geert-Willem moest in Cothen worden opgehaald) vertrokken alwaar Ouwe Joop rechtstreeks aankwam.

Met een selectie van 7 man: Geert-Willem, Ron, André, Joran, Jacob, Sander en Paul konden wij, na als vanouds op de badminton te hebben gewacht aan de wedstrijd beginnen. Ook vandaag werden we massaal gesteund door het mee opgekomen publiek. Vrij vroeg in de wedstrijd kwamen we met 1-0 voor. Joran speelde Paul in, welke hem teruggaf aan Joran die alleen op de keeper in tweede instantie de bal in het net kon deponeren. Direct daarna kwam USVF op gelijke hoogte door een individuele actie van de neef van zowel Urby Emanuelson als Robin Nelisse. Een trucje wat hij nog vaker zou herhalen, want onder zijn impulsen ging SVL met een 1-3 ruststand rusten.

Het leek wel alsof het besef van het eind van het tijdperk SVL Futsal de benen verlamde. Ouwe Joop kwam zijn belofte om een hele wedstrijd te spelen niet na, want wilde op eigen initiatief wisselen. Sowieso is een halve wedstrijd achter elkaar voetballen al een prestatie in de zaal, zeker onder het tropische klimaat wat er heerste in de Hordenhal. Burgers Bush is een fijnere plek om te zaalvoetballen dan de Hordenhal ten tijde van deze wedstrijd.

Na rust kwam USVF al snel op een 1-4 voorsprong, alhoewel SVL de tweede helft wat minder bevangen leek door de hitte. Ron scoorde uiteindelijk het laatste doelpunt van het seizoen voor SVL en noteerde de 2-4 op het scorebord. Bijna had hij ook de laatste van USVF gemaakt doordat hij de bal het laatste zetje gaf, 2-5. Het was echter Rourby Emanelisse die, na een klutsrush de eindstand van 2-6 op het scorebord kon noteren. Geert Willem vuurde nog wel eenmaal en had 30 stèèèkers in gedachten, maar het wierp allemaal geen vruchten af.

De laatste wedstrijd is gespeeld en ongemerkt sluipt dan toch de gedachte erin dat het zonde zou zijn dat SVL Futsal over is. Als je een sportman de keuze laat maken tussen een avondje zaalvoetbal of een avondje in de kroeg hangen, gaat hij voor het eerste en menig trainer zou ditzelfde idee hebben vermoed ik. Daarnaast is het een goede manier om jeugd voor te bereiden op het seniorenvoetbal, want bij zaalvoetbal kom je er niet met alleen hollen en draven. Dus, ben jij bereid om SVL Futsal door te laten gaan, dan weet je waar je moet melden voor 1 mei.

De Bilt 1 - SVL 1
7 november 2008

Allereerst het scoreverloop, voor de mensen die de score willen weten en verder geen geouwehoer daaromheen:

0-1, 0-2, 0-3, 0-4, 0-5, 1-5, 2-5, rust, 3-5, 4-5, 4-6, 5-6, 5-7, 6-7, 6-8, 7-8, 7-9, 8-9, 9-9, tijd.

Dan nu, waar het eigenlijk om gaat. Deze vrijdag vertrokken we met 7 spelers en drie coaches, te weten: Arnout, Ron, Willem, Joran, Sander, Martijn, Paul, en als coaches Peter, Sander en Danny. Enkele van ons (op drie na) reden op de heenweg verkeerd waardoor wij rond 21.03 uur richting kleedkamer vertrokken. De wedstrijd begon om 21.05 uur. Keurig te laat kon de scheids om 21.07 uur fluiten voor het begin. Met Ron en Paul op de bank en de overige spelers in het veld stond SVL binnen het kwartier met 0-4 of 0-5 voor. Tot de rust scoorde De Bilt nog twee keer tegen waardoor de ruststand 2-5 werd. Saillant detail is wel dat de scheids 2 minuten blessuretijd toekende (wat vreemd was gezien het feit dat wij te laat waren maar de 25 minuten wel al waren gespeeld) waarin De Bilt een maal doel kon treffen. Hierover later meer.

Een rust van 10 seconden en we konden weer verder waar we gebleven waren, met goals incasseren. De 3-5 was ongelukkig voor Arnout. Hij stopte een schot uit de 4^e of 5^e lijn (zoveel lijnen met het zaalvoetbal, de tel wordt gemakkelijk kwijtgeraakt) met het hoofd, welke hij keurig zoals Ome Sjaak hem had geleerd achter zijn handen had geplaatst, maar de rebound werd ingetikt. Vervolgens was het jojo-effect compleet. Dan weer scoorde SVL, geen minuut later was de marge weer 1. Een minuut later was de marge alweer vergroot. U begrijpt wellicht, het publiek was natuurlijk de grote winnaar. Sander en Paul wisselden uit voorzorg voor zaterdag waardoor de laatste paar minuten hetzelfde team op het veld stond. In de slotseconden (de Engelsen gebruiken hier de schitterende term “dying seconds” voor) was er nog een countermogelijkheid voor SVL in een 2 tegen 1 situatie. De scheids besloot echter om te fluiten omdat het tijd was, waar hij in de eerste helft wel door liet gaan en De Bilt kon scoren. Waarschijnlijk was deze pipo nogal gepikeerd omdat wij de weg waren kwijtgeraakt in De Bilt, want wij hebben in de gehele wedstrijd niet een, nee echt, NIET EEN!!!! vrije trap mee gehad. Een gelijkspel waar we hadden moeten winnen, zeker gezien het eerste kwartier. Uiteindelijk een punt gehaald, enige frustratie kort na afloop van de wedstrijd, Arnout die een beetje groggy was en schitterende quotes die in een korte 2,5 uur zijn uitgesproken. Hieronder volgt een selectie:

Danny: Ik moet in januari afrijden, maar weet nog niet of dit voor of na Kerst is.
Paul: Als de prooi gewond is, dient deze geschoten te worden.
Sander (SJ): Hij heeft het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld.
Martijn: Als we doorbellen naar Gijs voor de club van 100 dan zal hij het volgende wel op het bordje zetten: V-U-D-C-A-A-L (spreek uit als Futsal).

Er waren nog meer quotes, maar deze waren te veel om op te noemen. Eigenlijk dient u zelf een keer te komen kijken. De volgende wedstrijd is op 14 november, om 21.00 uur in de Hordenhal te Wijk bij Duurstede, wij rekenen op jullie steun, want we moeten tegen de koploper

SVL 1 - Koot Boys 1
26 september 2008

Na enige weken lang gerommel over het zaalteam van SVL, dan eindelijk een verslag. Na een redelijke start in de 2e klasse een goede middenmoter met 4 uit 3. Tot nu toe 1 x verdiend gewonnen, 1 x verdiend verloren en 1 x 85 minuten aangevallen en dan 4-4, maar zo is topsport nu eenmaal. Met een spelersgroep van 35 pasjes, waarvan we er meteen 20 kunnen afschrijven toch weer lastig om genoeg spelers te krijgen.

Alleen vandaag zomaar 6 spelers en 2 keepers tot onze beschikking...... Opstelling: Geert-Willem; Andre, David: Sander, Martijn. Daarnaast nog Willem Z, Paul diddy en Joran.

Het begon als een schaakspel, waar SVL niet het beste in was, want de oude trucjesdoos van Koot Boys wist ons tweemaal te foppen, waardoor we met 0-2 achter kwamen. Net voor de rust wist Joran Martijn te bereiken en hij wist wel raad met deze kans, 1-2.

In de rust geen donderspeech van de kleine leider (de grote leider helaas afwezig), maar rustig overleg hoe verder te gaan in de 2e helft. Na rust kwamen we beter uit de startblokken.

We gingen meteen druk zetten en dat resulteerde in de 2-2 van David. Hierna kreeg de spits van Koot Boys een goede kans, maar hij roste de bal vol op de lat. In de tegenaanval wilde David de bal breed leggen op Joran, maar diezelfde spits van Koot Boys liep tegen deze bal en joeg hem diagonaal achter de keeper (bijnaam Kaas), waardoor wij op 3-2 kwamen. Hierna was het een echte wedstrijd met een bijzonder hoog tempo. Vlak voor tijd wist Andre de bal te ontfutselen bij de oude trucjesdoos van Koot Boys en legde breed op Joran die de bal zo kon intikken. Deze Joran wist hier wel raad mee, want vorig jaar heeft hij er 20 zo gemaakt. Oude Jaap blijkt nu al een waardige opvolger gevonden te hebben bij de 2e paal.....

Na 4 wedstrijden nu 7 punten, waar het er wel 9 hadden kunnen zijn, maar al met al een goed begin in de 2e klasse.....